Bronst Blog Pagina 3.

20 September 2025.

Tijdens onze ochtend wandeling geen wild gezien. Omdat het weekend is maar vroeg een plek gezocht bij de Schuilkelder.

De boswachter was vroeg rond 15.30 uur. Rond de klok van 16 uur zagen we beweging in het bos en kwam erg langzaam het roedel het veld op.

Jammer genoeg was er veel lawaai en rumoer in de hut waardoor het wild niet verder naar voren kwam. Na voorzichtig wat appels te hebben gegeten vonden ze het toch druk en verdwenen weer in het bos. Dat was balen.

Dicht bij elkaar en super onrustig.

Pas rond 16.45 uur kwam er weer leven in het bos, en probeerde het roedel het opnieuw. Nadat er iemand het publiek even goed waarschuwde bleef het gelukkig wat stiller en kwamen ze dichterbij voor de appeltjes. Het zelfde Plaatshert was hier nog, geen verrassing want ook vorig jaar had hij geen concurrentie.

Dit prachtige hert is echt The King of the Forest.

Af en toe ging hij achter een hinde aan met de tong uit de bek. Zo proeft hij de lucht of een hinde bronstig word. Of hij doet dit door te Flehmen, de bovenlip krult op.

Daar zit het orgaan van Jacobson, en proeft hij de lucht op. Twee manieren dus.

Later kwam er gelukkig wat rust in het roedel. Soms verdween hij in het bos om een hinde op te halen en ook wat spitsers te verjagen die in het bos bleven vandaag.

Ook gaf hij herhaaldelijk een stevige Burl.

Een stevige Burl.

Leuk was ook het moment dat een hinde haar kalf zoogde. Foto's hiervan vind je in het bronst Album deel 4.

En als mama haar rust pakt, heb je altijd de jeugd die begint te klieren.....

De jeugd van tegenwoordig...

Tegen 19 uur klinkt nog een burl van het plaatshert en pakken we de spullen in.

En weer een mooie avond, maar ze kwamen niet zo dichtbij als de vorige keer. Het was natuurlijk erg druk in het park, en nog weekend ook.

22 September 2025.

Na een ochtend dienst in het bezoekerscentrum besloot ik vandaag eens bij de Millelamel te gaan kijken. Ook hier loopt al een week of 2 een plaatshert met roedel hindes.

Ik besloot bovenin te gaan zitten om een goed uitzicht op het veld te hebben. Nog voor de boswachter was geweest kwamen ze voorzichtig het veld op.

De leidhinde zoals altijd voorop om te kijken of het veilig was.

De Leidhinde zekert....om te kijken of alles veilig is.

En als laatste kwam het plaatshert achteraan bij de dames. Het is het ritueel wat zich bijna altijd voltrekt op deze manier.

Toen de boswachter kwam voeren was er even paniek.....ze wilde rechts het bos in maar besloten toch om helemaal naar links te lopen. Richting de excursie hut.

Dat betekende ook dat ze als eerst daar de appeltjes zouden gaan opeten en ik dus nu verkeerd zat. Ik moest geduld hebben voordat ik ze weer kon fotograferen.

Maar het kwam helemaal goed ! Na een tijd kwamen ze weer in beeld voor mij. Het plaatshert is een ongelijke 18 ender. Een zeer herkenbaar en makkelijk te herkennen gewei.

Zijn linker stang heeft in de kroon een blad wat je ook vaak ziet bij Damherten.

Het Plaatshert met rechts de bijzondere kroon.

Toen het hele roedel rechts achter de bomen verdween heb ik ingepakt.

Leuk om ook eens bij de andere observatie post te aan kijken.

24 September 2025.

Zowel in het Bezoekerscentrum als privé krijg ik veel vragen wat er met de bronst aan de hand is in het park. Langs de wildbaan is er niet of nauwelijks wat te zien.

Misschien daarom zal ik proberen uit te leggen welke oorzaken een rol spelen. Voor een goede bronst zijn voldoende voedsel en rust noodzakelijk. Dat voedsel is er in mindere mate aanwezig dan vorige jaren. Een gort droog voorjaar zorgde voor minder verse grassen en kruiden dan normaal. Rust is er door de komst van de wolven ook minder.

Zeker in de maand Juli was er erg veel verstoring in de roedels door een grote jachtdruk van de wolven, wat ik al eerder melde zijn er 10 grote geweidragers ten prooi gevallen. Hoeveel hindes er zijn gepakt is mij niet bekend. Die vind je wat moeilijker terug in het hoge gras. Een gewei steekt simpelweg hoog boven de heide of gras uit. Een groot deel van de kalveren is ook slachtoffer geworden van de wolf. Het verliezen van een kalf zorgt voor weer meer stress bij de hinde. Mede door de verstoring is er veel meer stress, en komt de hinde later in haar cyclus van de Bronst. Dan speelt de dispersie ook een rol bij het wild.

Dispersie wil zeggen migratie naar andere gebieden, ze trekken naar voor hun rustigere plekken. Plekken die voor ons bezoekers moeilijker te vinden zijn. En dus speelt de bronst zich af op andere dan de bekende plekken in het park. Als je de moeite neemt om veel te gaan wandelen zie je sporen op plekken waar eerst geen wild zat.

Afgelopen dagen liepen er zelfs hindes en een plaatshert bij het zwarte veld. Uitgerekend een plek waar altijd alleen geweidragers te vinden waren.

Dan het gebruik van lokvoer, appels en bix..... Het is een keuze van het park om op deze manier het publiek te laten kennis maken met de Bronst.

Nadeel is wel dat ook de wolven dit door hebben dat het wild bij de observatie posten blijven hangen en zo dus een makkelijkere prooi zijn. Maar zelfs ligt er lokvoer...soms komen ze er niet op af en laten het liggen. Ook snachts niet. Bij de wildbaan lag het lokvoer en nog van dagen eerder. Moet het park dus nog blijven lokken ?

Kortom het is makkelijk roepen De wolf is de schuld van alles. Maar het ligt wat genuanceerder. En niet alleen binnen het park is de bronst anders....ook buiten het park op de rest van de Veluwe hoor ik verhalen dat het stiller is en minder zichtbaarheid van het wild......

Bij de Schuilkelder vanavond was het ook anders dan de dagen ervoor. Ondanks het toch aantrekkelijker lokvoer bleef het roedel achter op het veld en lieten de appels voor wat het was. Plaatshert stond vaak als een standbeeld te kijken en ging heel af en toe plots achter een hinde aan en gaf een burl.

Tong uit de bek en achter de dame aan.

Dus echt mooie foto's heb ik niet kunnen maken. Had graag een portret van een burl willen maken, maar dat deed hij om mij te pesten steeds achter een boom. Mijn vriend Dirk had meer geluk die lukte dat 3 keer.....tja je kunt niet alles hebben.

Wat dan weer wel leuk was ...er kwam een jonge reebok vlak voor de hut langs. Die vond de appeltjes wel en liet ze goed smaken.

Het jonge Reebokje voor de schuilkelder.

27 September 2025.

Vandaag bij de schuilkelder liep het totaal anders dan we verwacht hadden....Na het lokvoer van de boswachter moesten we nog 2 uur wachten totdat er beweging in het bos was. Maar nu kwam het grote hert als eerste uit het bos....uuh en de rest volgde niet. Hij was alleen, at, keek wat rond en ging na een klein kwartier zitten.

Oei. Dat kan betekenen dat hij zijn dames kwijt is. Overgenomen door een ander hert. In ieder geval is hij nu Plaatshert af. Maar afwachten of hij zijn hindes nog kan terug veroveren.

Dit keer alleen zonder hindes.

29 September 2025.

In de ochtend hoorde ik ter hoogte van de schuilkelder heel veel geburl. Jammer dat ik moest werken anders was ik daar zeker even gaan kijken en luisteren.

Dus vol goede moed na het werk maar weer bij de schuilkelder gaan kijken. Om 17.30 er was nog geen boswachter geweest, kwam er een hinde zeer voorzichtig kijken.

Zeer op haar hoede....

Met de oren naar voren zekerend of de kust wel veilig was. Liep een rondje op het veld en verdween weer in het bos.

Om 18 uur was er nog niet gelokt, kwam een geweidrager het veld op. Maar ook hij zocht en vond geen appels.

Het 5e kops hert, een ongelijke 18 ender.

Het hert kwam ook wat drinken. Ik telde de enden en kwam op een Rechts 8 en Links 9 een ongelijke 18 Ender dus.

Het grote plaatshert van zaterdag was nergens te bekennen. Het jonge hert wat er was had ik begin Augustus al eens op de wildbaan gefotografeerd. Zowel op P1 als P2.

Hetzelfde hert als bij de schuilkelder, hier op P2 9 Augustus.

Toen de boswachter kwam verdween hij in het bos. Een 20 minuten daarna kwam er een spitser het veld op gevolgd door nog 2 jonge geweidragers. Hier zat een 2e kops en weer het 5e kops hert bij. Van links kwamen nog 3 hindes en een spitser. Er was ook nu weer geen groot Plaatshert bij.

Op de terug weg nog even gestopt bij het Reemsterveld. Maar daar liep het roedel heel erg ver weg.

02 Oktober 2025.

Ik ben vandaag weer bij de Schuilkelder gaan zitten. Dat is voor mij minder ver lopen dan de Millelamel.

Om iets na 17 uur kwamen de eerste hindes het bos uit. Het waren er meer dan de afgelopen tijd. Het roedel was groter. Voorzichtig keken ze om zich heen of de kust veilig was. Na een minuut of 7 zag ik ook het Plaatshert uit het bos komen. Gelukkig was het hert van het zwarte veld er weer. Hij heeft na afgelopen zaterdag dus weer zijn roedel terug. Of hij daarvoor heeft moeten vechten is de vraag. Hij ziet er goed en nog ongeschonden uit. Hij burlt, en komt dichterbij.

Daar is hij weer opnieuw het Plaatshert van de Schuilkelder.

Hij is actiever dan de laatste tijd, en neemt een uitgebreid modderbad.

Met zijn gewei woelt hij de modder om en grote graspollen zwaaien door de lucht. Hij is lekker bezig, agressief zwaaide hij alles door de lucht. Het is een super mooi moment.

De camera's van iedereen klikken en honderden foto's worden gemaakt. Ook ik probeer zo goed mogelijk dit moment vast te leggen.

Grote graspollen zwaaien door de lucht.

Ook bij een tweede modderpoel gaat hij in en het gooien en modderen begint opnieuw. Af en toe kijkt hij op naar het publiek....zo van ben ik nu niet mooi ?

Zwart van de modder kijkt hij ons aan.

Dit was een super mooie avond, een mooie afsluiter van het Bronst Blog. Helaas was dit jaar heel anders dan de afgelopen jaren.

Vrijwel geen enkele foto bij de wildbaan kunnen maken in september. En dus waren Dirk en ik aangewezen op de Schuilkelder.

Dat het hier drukker was dan andere jaren mag duidelijk zijn.

Ik hoop dat je toch genoten hebt van mijn verhaal en de foto's. !!!! Bedankt voor het bezoeken van de site en het blog. Tot ziens !!!

U bent hier: Home-Hoofd Pagina-Bronst Blog pagina 1-Bronst Pagina 3

Vorige pagina: Bronst pagina 2 Volgende pagina: Album Bronst 2025-01